ترکیبات لاستیک

    ۱ ) پلیمرها

    پلیمرها عامل اصلی و عمده ترکیبات لاستیکی می باشند ، برای ساخت یک ترکیب ابتدا باید با توجه به خواص پلیمرها ، نوع پلیمر مورد نیاز انتخاب گردد . در این رابطه سه نوع لاستیک خام وجود دارد :

    الف ) پلیمر طبیعی
    ب ) پلیمر مصنوعی
    ج ) لاستیک بازیافتی ( از لاستیک های فرسوده تهیه می شود )

    در یک ترکیب ممکن است مخلوطی از پلیمرهای قوی با توجه به نوع محصول مورد نیاز ، نیز به کار رود . برای مثال اگر از محصول انتظار مقاومت در برابر سایش و تحمل بار را داشته باشیم از لاستیک طبیعی استفاده می شود ، در صورتی که اگر نیاز به محصولی باشد که در برابر حرکات نوسانی قرار می گیرد معمولا از لاستیک های مصنوعی و یا مخلوط مصنوعی و طبیعی استفاده می شود .

    ۲ ) نرم کننده ها

    برای این که لاستیک خام را به حالت پلاستیک در آورند از ترکیبات شیمیایی به نام پلاستیک کننده ها استفاده می کنند . همچنین نرم کننده ها که با کد WS مشخص می شود شامل روغن ها و ترکیبات مشابه آنها می باشند ، افزایش این مواد باعث می شود تا قالب پذیری افزایش یابد و درضمن از چسبندگی ترکیب به غلتک ها جلوگیری نماید .

    ۳ ) عوامل پخت

    این عوامل مهم ترین ترکیباتی هستند که ترکیب لاستیک به آنها نیاز دارد تا دوباره آن را به حالت الاستیک برگرداند . این عوامل شامل :

    الف – عامل و ولکانیزاسیون
    ب – تسریع کننده و ولکانیزاسیون
    ج – فعال کننده

    می باشند که به شرح مختصری از آنها می پردازیم :

    الف – عامل اصلی و ولکانیزاسیون در اکثر پلیمرها ، عنصر گوگرد می باشد که با کد HE درکارخانه مصرف می شود ، گوگرد مصرفی در کارخانه معدنی است و دارای دو نوع صد در صد حلول ( W E 15 ) شصت درصد غیر محلول در سلفورکربن ( WE 18 ) می باشد . با توجه به نوع ترکیب مورد نظر و پلیمر به کار رفته همچنین درجه حرارت محیط ، نوع و درصد گوگرد در ترکیبات متفاوت است . این عنصر هنگام پخت باعث می شود تا خواص لاستیک را عمدتا در جهت کاهش خاصیت پلاستیکی قرار دهد .

    ب – تسریع کننده و ولکانیزاسیون که با کد WF درکارخانه مصرف می شوند ، برای تسریع عمل و ولکانیزاسیون به کار می روند یعنی سرعت پخت را بالا برده و باعث کاهش زمان یا کاهش درجه حرارت لازم برای پخت میشود . در نتیجه میزان تولید به علت صرفه جویی در وقت افزایش یافته و هزینه تولید کاهش می یابد .

    ج – فعال کننده که با کد WL درکارخانه مصرف می شوند ، این عوامل تسریع کننده ها را قادر می سازند که حداکثر اثر خود را داشته باشند . طراحی فرمول عوامل پخت برای یک ترکیب لاستیکی از جمله مهم ترین کارها می باشد ، زیرا اثر مستقیم در پخت محصول گذارده و درخواص نهائی آنها موثر است . دررابطه با عوامل پخت ، باید از ترکیباتی به نام کند کننده که با کد WN مصرف می شود نام برد . این ترکیبات باعث می شود که تا در یک حوزه ای از درجه حرارت واکنش و ولکانیزاسیون انجام نگیرد .

    ۴ ) عوامل تقویتی

    این ترکیبات باعث بهبود خواص فیزیکی محصول می شوند . مهم ترین این عوامل عبارتند از : انواع کربن ( WH ) ها ، پر کننده ها ( WK ) ، بافته های نخی ، سیم های طوقه نیز از عوامل تقویتی تایر می باشند . به علت اهمیت کربن در صنعت لاستیک سازی توضیح مختصری در مورد آن داد ه می شود : دوده کربن که با کد WH در کارخانه شناخته می شود عمدتا از عنصرکربن تشکیل می شود . روش های مختلفی برای تهیه کربن وجود دارد که کربن های مصرفی این کارخانه عمدتا از روش کوره به دست آمده است . مشخصات عمده کربن عبارت است از :

    ۱ . اندازه کربن
    ۲ . ساختمان
    ۳ . طبیعت فیزیکی و شیمیایی
    ۴ . تخلخل

    هرچه اندازه ذرات کربن کوچک تر باشند پوشش پذیری را کم می کند ولی از لحاظ تقویتی بسیار موثراست . تقویت نمودن لاستیک خواصی از قبیل قدرت کششی ، مقاومت در برابر سایز ، مقاومت در برابر پارگی است ازنظر ساختمانی هرچه ساختمان دوده کربن بزرگ تر باشد مقدار چسبندگی ترکیب و ولکانیزه نشده کاهش یافته و مواد و ولکانیزه شده نهائی سخت تر می گیرد .

    ۵ ) عوامل محافظتی

    این عوامل محصول نهایی مورد استفاده را در مقابل تغییرات جوی و مواد اکسیدان از قبیل اکسیژن ، ازن مقاوم می نماید .

    حلالها و مواد اضافی دیگر :

    حلالها عبارتند از ترکیبات سبک نفتی که برای ساختن چسب لاستیک و نیز محلول هایی که برای جلوگیری از چسبندگی تایر به قالب مصرف میشوند به کارمی رود . از جمله ترکیبات اضافی دیگر می توان از پودر میکا ، تالک ، کربنات ها نام برد که برای کاهش چسبندگی و مواد متشابه به کار می روند . سیم های طوقه بافته های نخی ، شیر هوا از مواد دیگری است که در ترکیبات لاستیکی به کار می رود .